Τάμα

Κόρη ἀφράτη μὲ στήθια σὰν τὸ γάλα,

Μ’ ὁλόξανθα μαλλιὰ σὰν τὸ χρυσάφι,

Μὲ μάγουλα π’ ὁ Ἔρωτας τὰ βάφει

Ρόδισμα οὐράνιο ραίνοντας μία στάλα,

Σὰν καὶ σένα δὲν εἶναι πλάσματα ἄλλα,

Σὲ λαχταρῶ σὰ διψασμένο ἀλάφι,

Νὰ τ’ ἀγαπήσω ἡ Μοῖρα μου τὸ γράφει

Τὰ δυό σου μάτια μαῦρα τὰ μεγάλα.

Ἐσὺ εἶσαι ἡ εὐτυχιά μου, ἐσὺ τὸ φῶς μου,

Πῶς θὰ ἰδῶ στὴ ζωή μου τέτοιο θᾶμα

Ποτὲ δὲν τὸ ἐφαντάστη ὁ λογισμός μου·

Νὰ μὴ σ’ ἀπαρνηθῶ σοῦ κάνω τάμα,

Ἔλα, χαρὲς καὶ βάσανα τοῦ κόσμου

Χεροπιασμένοι θὰ περνᾶμε ἀντάμα.

ΛΟΡΕΝΤΣΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ

Πίνακας: Pierre-Paul Prud'hon - Daphnis & Chloe